In de Zep - Trouw aan Kunst

Op zondag 17/11/2013 heb ik een toneelvoorstelling bijgewoond: "In de zep" gebracht door de toneelvereniging 'Trouw aan Kunst'. Het was een blijspel over 'Pension De Zep'. Dit pension is een opvangtehuis voor dak- en thuislozen. Leiding en verzorging zijn in handen van An en Fien. De vier bewoners Elisabeth, Rita, Joske en Wanda hebben allemaal hun eigenaardigheden. Elisabeth is een aan lager wal geraakte toneelspeelster en heeft nogal wat problemen met alcohol. Wanda is een hoer op retour. Joske is een junk. Rita is de klassieke zwerfster die niet helemaal meer gezond is in haar hoofd.
Het voortbestaan van 'Pension De Zep' wordt bedreigd door de buurt. De buurt wordt vertegenwoordigd door meneer Meerman, de buurman. Hij heeft het bestemmingsplan van de gemeente gevonden en hierin staat duidelijk dat het pand slechts alleen gebruikt mag worden als woonhuis of kantoor. Dus evacuatie van 'Pension De Zep' dreigt.
Maar dit laten de bewoners niet zomaar gebeuren. Ze hebben nog wat in hun mars. Fien, die als vrijwilligster in 'De Zep' werkt, doet dit niet zomaar. Ze doet dit ter voorbereiding voor een rol in een nieuw programma van Woestijnvis. Hierin zien de bewoners hun kans. Elisabeth, die wel wat van de toneelwereld af weet, wil de manager van Fien zijn en regelt een voorschot van 20 000 euro. Hiermee bouwen ze 'Pension De Zep' om tot 'Productiehuis De Zep'. Ze kopen allerlei kantoorspullen aan en beginnen en heus productiehuis. Joske, die een prima schrijfster is, schrijft scripts. Rita en Wanda zijn de secretaresses. Zo verdienen ze zeer veel geld en zijn ze niet meer arm en ... wordt het pand gebruikt als kantoorruimte en moeten ze dus niet weg!
Het was een zeer leuke en amusant toneelstuk.
Elk jaar geeft 'Trouw aan Kunst' een voorstelling en ieder jaar woon ik deze bij omdat een vriendin van mijn mama bij deze vereniging speelt. En elk jaar is het om te beter. Het zijn stukken om elk jaar weer naar uit te kijken!

Deze toneelvoorstelling is niet echt bedoeld voor kinderen, maar vooral voor volwassenen. Voor kinderen van de 1e en 2e graad zou ik het dan ook niet aanraden, maar vanaf de 3e graad kunnen ze er zeker ook naar gaan kijken. Het zijn nooit moeilijke stukken om te begrijpen. Ze zijn luchtig en grappig, dus zeker ook te appreciëren door kinderen, denk ik.
Rond dit stuk kan je in een 3e graad zeker werken in de klaspraktijk. Zo kan je kinderen dit als inspiratie laten gebruiken om zelf een toneelstukje te maken, maar je kan het ook als muzische invalshoek gebruiken bij een les wero of godsdienst over armoede bij ons en hoe mensen daarmee omgaan...

Deze voorstelling was niet bepaald grensverleggend voor mij omdat ik elk jaar naar de voorstelling van dit toneelgezelschap ga kijken. Maar ik ben er zodanig fan van, dat ik het toch wilde vermelden!